Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε μετά από τα καλέσματα της Επιτροπής Αγώνα Θεσ/νίκης ενάντια στην Καύση Απορριμμάτων (κάλεσμα Συνέλευσης για διαδήλωση Δ.Ε.Θ. 7/7 και νέο κάλεσμα 3/9) συμμετείχαν ακόμη η Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, η Πρωτοβουλία Αττικής  ενάντια στο θάψιμο και την καύση απορριμμάτων, η Πρωτοβουλία Αγώνα για το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής, και η Ανοιχτή Συνέλευση Ενάντια στην Πράσινη Ανάπτυξη και στα Αιολικά στα Άγραφα.

Εισηγητικά επισημάνθηκε ότι με την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή από τις φωτιές, γίνεται φανερή με τον πιο οδυνηρό τρόπο η αλληλοδιαδοχή και άμεση διαπλοκή μιας σειράς ζητημάτων:  από τις φωτιές μέχρι τα γιγάντια αιολικά πάρκα σε κάθε βουνοκορφή, τα ξενοδοχεία και τις επενδύσεις του κατασκευαστικού κεφαλαίου, την «διαχείριση» των απορριμμάτων, την «πράσινη ανάπτυξη» και την πλήρη αποδόμηση υπηρεσιών για την προστασία του περιβάλλοντος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η εγκατάσταση με συνοπτικές διαδικασίες του «ΑΚΤΩΡΑ» για “έργα αποκατάστασης” στα καμένα, πριν ακόμη σβήσουν οι φωτιές ή η εκμετάλλευση των έργων αποκατάστασης των καταστροφών από την καταιγίδα «Ιανός» για την προώθηση της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στο Τύμπανο των Αγράφων. Αποδεικνύεται με ένα ακόμη τρόπο ότι η υπερεκμετάλλευση και καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος και η επιδίωξη συνεχούς αύξησης των κερδών του κεφαλαίου μέσα από αυτήν αποτελεί σήμερα τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία και την ίδια τη ζωή μας αλλά και το γεγονός ότι «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό»! Αναδεικνύεται πολύ πιο επιτακτικά η ανάγκη (αλλά ταυτόχρονα και η δυνατότητα) το περιβαλλοντικό κίνημα να απευθυνθεί στην κοινωνία και να οργανώσει δράσεις που θα λειτουργήσουν ανασχετικά στην περιβαλλοντική καταστροφή, στα πλαίσια ενός συνολικού παλλαϊκού αγώνα να πάρουμε πίσω τον αέρα, τη γη, τα δάση και τα νερά, το περιβάλλον και τη ζωή που μας κλέβουν.

Ο κινηματικός απολογισμός των τελευταίων χρόνων (και ενώ δεχόμαστε μια καταιγιστική επίθεση και στο ζήτημα περιβάλλοντος) δείχνει δεκάδες διάσπαρτες σε κάθε πόλη και σ’ όλη τη χώρα περιβαλλοντικές συλλογικότητες, με σποραδικές μόνο κοινές δράσεις. Από κοινές δράσεις για συγκεκριμένο ζήτημα (π.χ. πανελλαδική μέρα δράσης ενάντια στην καύση, στις 29/5, που μάλλον στέφθηκε με επιτυχία) μέχρι επετειακού χαρακτήρα δράση (π.χ. 5 Ιουνίου) με καταλυτικό ρόλο στις δεύτερες πολιτικών κατά βάση συλλογικοτήτων με ελάχιστη σχέση και δράση για το περιβάλλον και συμμετοχή (ή ανοχή) συστημικών κυβερνητικών κομμάτων…

Αποτελεί άμεση ανάγκη ένας άλλος τοπικός και πανελλαδικός συντονισμός, ικανός να αντιπαλέψει τις καταστροφικές (και) για το περιβάλλον κυβερνητικές πολιτικές, ο οποίος

α) θα αναδεικνύει την άμεση σχέση μεταξύ όλων των περιβαλλοντικών προβλημάτων και την αλληλοδιαπλοκή τους

β) θα έχει ξεκάθαρη θέση: Καμιά θυσία του περιβάλλοντος για τα συμφέροντά τους. Δεν διαπραγματευόμαστε – Αντιστεκόμαστε! Δεν μπαίνουμε σε ψευτοδιλλήματα (καύση-θάψιμο, Α.Π.Ε.-λιγνίτης κ.ά.)

γ) θα έχει ξεκάθαρη συγκρότηση: Καμιά σχέση του περιβαλλοντικού κινήματος (στο όνομα της ενότητας…) με πολιτικές διαχείρισης και τους εκφραστές τους (πολιτικούς και κινηματικούς)

δ) με κεντρικό σύνθημα: “Από τις πυρκαγιές μέχρι τις ανεμογεννήτριες, την καύση απορριμμάτων και τις εξορύξεις, εμείς θα τους σταματήσουμε! Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό!”

ε) με τοπικές συναντήσεις συντονισμού και ανάπτυξη κοινών δράσεων των διαφόρων περιβαλλοντικών συλλογικοτήτων κάθε περιοχής που θα αναδεικνύει την αλληλοδιαπλοκή των περιβαλλοντικών ζητημάτων

στ) με πανελλαδικές συσκέψεις συντονισμού και ένα διήμερο με ανοιχτή συμμετοχή σε συλλογικότητες από διάφορους τομείς του οικολογικού κινήματος, που θα συνδιοργανωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου

 

Αγωνιζόμαστε ενάντια στις πολιτικές που κάνουν θυσία στον βωμό των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, το περιβάλλον, την υγεία και τη ζωή μας!

Αγώνας τώρα για τα δάση, τη γη, τον αέρα και το νερό!